سن ازدواج دانشجویی و قدرت تبیین‌کنندگی عوامل مختلف اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی در افزایش آن

چکیده هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل مؤثر بر افزایش سن ازدواج در بین دانشجویان انجام شد. روش: روش پژوهش از نظر هدف، کاربردی و به لحاظ شیوۀ جمع‌آوری اطلاعات، توصیفی - پیمایشی است. جامعۀ آماری پژوهش، 17400 دانشجوی مجرد دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر و نمونۀ آماری آن، 392 نفر بودند که بر اساس جدول مورگان و کرجسی به شیوۀ تصادفی‌طبقه‌ای انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، پرسشنامۀ محقق‌ساخته‌ای با 52 سؤال بسته‌پاسخ در طیف پنج‌درجه‌ای لیکرت و پایایی 0.902 مطابق آلفای کرانباخ بود. برای تجزیه و تحلیل، از روشهای توصیفی و استنباطی در حد آزمونهای پارامتری تی تک‌گروهی، رگرسیون چند متغیّره و تحلیل واریانس چند متغیّره، در قالب نرم‌افزار اس.پی.اس.اس استفاده شد. یافته‌ها: عوامل اقتصادی و فرهنگی- اجتماعی بر افزایش سن ازدواج دانشجویان تأثیر مثبت دارند. عوامل اقتصادی 9.6، فرهنگی- تربیتی 7.7، فرهنگی- اجتماعی 6.6 و فردی- خانوادگی 5.5 درصد از تغییرات مربوط به افزایش سن ازدوج دانشجویی را پیش‌بینی می‌کنند. تأثیر عوامل اقتصادی، فرهنگی- تربیتی، فرهنگی- اجتماعی و فردی- خانوادگی بر افزایش سن ازدواج دانشجویی دانشجویان دختر و پسر متفاوت است. نتیجه‌گیری: عوامل اقتصادی بهترین پیش‌بینی‌کننده برای افزایش سن ازدواج محسوب می‌شود.